در خطبه 1 می‌فرماید: اول و اساس دین شناختن اوست و کمال شناختن او تصدیق کردن اوست. شناخت خدا باین نیست که من ادعا کنم که خدا را می‌شناسم بلکه باید مراتب توحید، که توحید در ذات و توحید در صفات و توحید در افعال و توحید در عبادات است بدانم، و صفات سلبیه را از او نفی نموده و او را بصفات مخلوق در نیاورم که توحید در ذات این است که شریکی در مرتبهذات او قرار ندهی و بقلب و زبان اقرار داشته باشی که واجب الوجودی غیر از ذات مقدس او نیست و نخواهد بود، و توحید در صفات این است که ذات خدا را از ترکیب عقلی و خارجی منزه بدانی و صفات کمالیه او را عین ذات او بدانی نه زیاد بر ذات او، و توحید در افعال این است که موثر در وجود را منحصر به پروردگار بدانی و در افعال او که خلق و رزق و عطا و منع و غنا و فقر و صحت و مرض و عزت و ذلت و حیات و ممات و غیر آنها که خارج از اختیار ماست برای او شریکی قرار ندهی، و جمیع افعال او را از نقص و زشتیها و بیهوده بودن منزه بدانی
......
مطالعه ی متن کامل کتاب "صد درس اعتقادی از نهج البلاغه در ضروریات دین و مذهب" در سایت رسمی اینفو کتاب
