بحران؛ واقعیتی جدایی ناپذیر از سازمانها
مقاله ی تخصصی؛ بحران؛ واقعیتی جدایی ناپذیر از ماهیت درونی سازمانها…Crisis Management این مقاله در نشریه علمی، پژوهشی و اطلاع رسانی انجمن مدیریت ایران (ماهنامه مدیریت- شماره: ۱۰۱ – ۱۰۲) پذیرفته و به چاپ رسیده است. (دارای شماره استاندارد بین المللی ۷۴۴۵-۱۰۲۳) نویسنده: مهدی یاراحمدی خراسانی چکیده: در عصر جدید و در هزاره سوم بحرانها واقعیتی جدایی ناپذیر از ماهیت درونی سازمانها گردیدهاند. بحرانها در واقع در اثر رخدادها و عوامل طبیعی و غیرطبیعی (به طور ناگهانی)پدید میآید وسختی و خسارت را به یک مجموعه یا جامعه انسانی تحمیل میکند. مدیریت بحران برای مواجهه با موقعیتهای غافلگیرکننده و غیر منتظره پیش از هر چیزی نیازمند تجربه، آمادگی، مهارت، سرعت عمل، هوشمندی و خلاقیت است. مدیریت بحران فرآیند برنامهریزی وعملکرد میباشد. که با مشاهده سیستماتیک بحرانها و تجزیه و تحلیل آنها در جستجوی یافتن ابزاری برای کاهش اثرات بحران است. دانشمندان بر این موضوع اتفاق نظردارند که در هنگام بحران بیشترین فشار بر مدیران سازمان وارد میگردد. از این رو مدیران برای مواجهه مناسب با بحران نیازمند ایجاد آمادگی و پرورش قابلیتهای خود میباشند . مدیرت بحران با توجه به نوع بحرانها (طبیعیـ غیرطبیعی) و همچنین با عنایت به چرخه بحران نیازمند انجام اقداماتی هستند که ضمن انجام آن اولاً حتیالمقدور خساراتی ناشی از بحران را به حداقل برسانند و ثانیاً مانع وقوع اتفاقات ثانویه گردند. 1) مقدمه «بحران» مقولهای است که همة سازمانها و جوامع کم و بیش و با توجه به ماهیت و فعالیتشان به گونهای با آن روبرو هستند.
......